Het nieuwenormale leven start sneller op dan me lief is.
Ik ben weer helemaal gezond en heb weer voldoende energie en dus ook weer volop aan het werk.
En zat ik voor de corona om 7 uur in de auto naar Leeuwarden en om 8 uur al druk te typen, nu kom ik dan net m'n bed uit...
En dat vind ik heerlijk.
De corona heeft me -zoals ons allemaal i guess- geleerd rustiger aan te doen, tijd te nemen, bewust te ademen en aanwezig te zijn...
En ik wil dat niet meer kwijt. Ook niet als het leven weer voller en drukker wordt.
Dus start ik mijn dag elke ochtend in de tuin om te mijmeren (nog steeds een goed woord!) met een kop koffie.
Niet gelijk in de actieve doelgerichte stand waar ik zo goed in ben maar meer in de zijn-stand.
Ik probeer daar onder de douche al mee te starten. Geen aandacht bij de lijstjes in mijn hoofd maar het warme water echt voelen (en daarna het ijskoude water (😊)) en dan, hup met koffie de tuin in.
Ik zit in weer en wind op een lekkere stoel en geniet van m'n koffie.
En ik voel me zakken. Op een gegeven moment is het net of de vogels harder fluiten, de lucht blauwer is, de wolken prachtiger zijn en voel ik mijn blote voeten op het gras.
En ik weet me blij.
En dan zet ik een intentie voor die dag: wat vind ik voor vandaag echt belangrijk?
En ik kom vaak uit op iets als: bij het eten wil ik echte aandacht voor man/kinderen hebben. Of: Ik voer de voortgangsgesprekken met 100% aanwezigheid.
Of: Ik ga minstens een uur yoga doen.
Zo’n vernauwing van belangrijkheid maakt dat ik gemakkelijker afstand kan nemen van alles wat er de rest van de dag gebeurt.
Het geeft me ruimte.
En zin in de dag!
Een fijne ademhalings/hartoefening die ik naast dat gemijmer ook nog wel eens doe:
Sluit je ogen en voel waar je lichaam contact met de grond maakt.
Wees daar even met heel je aandacht.
Word je bewust van je adem en laat je adem heel bewust door je hele lichaam stromen.
Voel hoe je borst zich opent en je buik een beetje uitzet op een inademing en ontspan je lichaam op een uitademing.
Stel je voor dat je met elke inademing elke lichaamscel laat sprankelen, laat bruisen.
En dat je alles wat je niet meer dient loslaat op een uitademing. Stel je voor dat je dit laat afvloeien naar de aarde.
Ga dan met heel je aandacht naar je hart.
Vorm je een idee van je hart, jouw hart vol wijsheid en liefde.
Hoe ziet jouw hart eruit, hoe voelt ie aan?
Adem in, stuur je adem naar je hart en maak de energie van je hart nog prachtiger en krachtiger.
Adem uit vanuit je hart en ontspan. Laat alles wat hard is verzachten, wegsmelten.
Adem zo bewust door in je eigen ademtempo.
Zolang als jij zin hebt.