Voorval 1 Afgelopen week was ik enorm boos op geliefde A. Het hoe en waarom zal ik u besparen maar het was natuurlijk volledig terecht. Boos was ik, met van alles roepen en toen beledigd gaan slapen. De volgende dag was het perspectief totaal anders: Waarom moest ik nou weer van alles eruit flappen? Wat was er nu eigenlijk aan de hand? Geliefde A. was inmiddels ook best beledigd maar gelukkig kunnen wij inmiddels ook in liefde naar elkaars minder aantrekkelijke kanten kijken. Dat deed die dappere geliefde A. en dat resulteerde bij mij in: huilen, huilen huilen… alle oude valkuilen kwamen boven drijven. Een dagje voelde ik me nog buh maar we konden er ook foute grappen over maken, over die acute depressie van mij.
Voorval 2 Ik stond op een ochtend een muurtje thuis te verven. Stond op m’n to-do-lijstje (een hele lange). En opeens werd het zwart voor m’n ogen, werd ik misselijk, benauwd, het gevoel geen lucht te krijgen. Pfoe. Het voelde alsof ik onderuit ging en dat was niet fijn. Ik ben op de bank geploft en was er even helemaal vanaf. Dat komt omdat jij de laatste tijd alleen maar doet en weinig zijnt, zei geliefde A., ja daar was ie weer…. Ik trok weer bij en we konden er al snel foute grappen over maken, over die bijna-doodervaring van mij…
En nu moet ik over beide ervaringen wel nadenken. Want als ik probeer te analyseren wat er nou gebeurt kom ik alleen maar uit op: overgang. Al die rare hupsen en fratsen in lijf en geest. En dat maakt me wiebelig: Zijn mijn boze woedes waar? Heb ik het te druk of maak ik me te druk? Gaat mijn lichaam compleet op hol of is het stress? Waarom voel ik me soms weer 14 met al die oude ik-ben-niet-goed-genoeg-thema’s? Had ik toch al doorwrocht???
En daar kan ik dan even helemaal in vastlopen maar taraaaaaa: altijd ontstaat er weer een opening, een uplift. En die had ik tijdens een workshop over zijnsorientatie. Maar daarover later meer.
Eerst maar eens een goede Kundalini yoga oefening voor de mede-kwaaie dames onder ons:
De Sitali Pranayama - voor als je koortsig, bozig of geïrriteerd bent.
Het ziet er wat gekkie uit maar het helpt! Heus!
Deze ademhalingsoefening verkoelt het lichaam, hydrateert je interne systeem en kalmeert.
Wanneer je deze ademhaling regelmatig oefent werkt het verjongend en ontgiftend.
In het begin krijg je een bittere smaak op je tong, dat komt door de ontgifting. Als je doorgaat kan de smaak uiteindelijk zoet worden.
Het maakt niet uit waar of hoe je zit of staat, maar zit met een rechte rug en ontspan je schouders.
Krul je tong en steek deze een beetje uit.
Adem diep en rustig in door de mond, door het tuitje van je tong. Het is alsof je de lucht naar binnen slurpt, zoals met een rietje. Voel de koele lucht naar binnen gaan.
Adem langzaam en rustig uit door de neus. Voel de hitte je lichaam verlaten.
Forceer het niet. Als het even niet gaat ontspan en probeer het later nog een keer.
Doe deze ademhaling tussen de 3 en 5 minuten. Laat daarna je normale ademhaling ontspannen terugkomen.......
