Vanuit onze opleiding tot Kundalini teacher krijgen we regelmatig huiswerk mee.
Ons huiswerk van vorige maand was het volgende:
Doe de boogschutter, 3 minuten aan elke kant met de vuurademhaling.
En daar ben ik zo enthousiast over dat ik er wat over wil vertellen.
Misschien weet je niet wat de boogschutter is?
De boogschutter is een yogahouding die er zo uit ziet:
Hoe je die houding precies uitvoert leg ik verderop uit.
Wat is er nou zo leuk aan elke dag die houding?
Allereerst:
Het is heel aangenaam om elke dag dezelfde houding gewoon te doen.
Nogmaals: gewoon te doen.
Das discipline. Discipline geeft je karakter en laat je vooruitgang boeken, is ons geleerd in onze opleiding. En dat klopt: elke dag gewoon doen wat je je hebt voorgenomen geeft een gevoel van power en energie.
Je voelt je trots op jezelf en dat is altijd fijn.
Je ontwikkelt je als je een houding perfectioneert.
De eerste dagen was ik alleen bezig met de houding volhouden en de tijd...
Maar op een gegeven moment train je in het voelen van- en concentratie in de houding.
Niet denken maar voelen, aanwezig zijn.
En dan... na 17,4 dagen ongeveer, heb je zin om in de boogschutter te gaan staan.
En helemaal in de bijbehorende vuurademhaling: binnen 7 minuten een stoot energie!
Kracht, liefde, je blik vooruit: vol vertrouwen je eigen pad lopen. Het zit allemaal in deze houding.
En dan schiet deze zin me door m'n hoofd:
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige...
Vooruit, het hele gedicht dan maar, want prachtig:
"Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen, want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen gelijk hun te worden, maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren. Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige, en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan. Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn: want zoals hij de vliegende pijl liefheeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is".
Kahlil Gibran, De Profeet
Kracht, liefde, je blik vooruit: vol vertrouwen je eigen pad lopen. Het zit ook allemaal in dit gedicht.
En dan moet ik denken aan mijn 2 grote zonen.
Die steeds meer zelfstandig worden.
Steeds meer hun eigen pad lopen.
En zo hoort het ook!
Het beste wat ik ze kan bieden is kracht, liefde en het volste vertrouwen dat ze hun eigen pad mogen lopen.
Dus sta ik in de boogschutterhouding, blik vooruit: kijkend over mijn eigen horizonten met het volste vertrouwen in hen en in mijzelf.
De boogschutter
Begin in staande positie
Spreid de voeten ongeveer 60 - 90 cm uit elkaar, afhankelijk van je grootte. Plaats de linkervoet naar voren. Plaats de rechtervoet in een rechte hoek ten opzichte van de linkervoet. Duw naar voren, zo dat de linkerknie verticaal is. Strek het rechterbeen naar achteren, met de knie gestrekt. Trek de stuit naar binnen gebruik makend van de interne spieren. Buig de vingers van beide handen in de hand palmen, met de duimen naar achteren. Alsof je aan een pijl en boog trekt, til de linkerarm op, uitgestrekt voorwaarts parallel met de grond, boven de linkerknie. De rechterarm, gebogen , zal naar achteren "trekken". Kin in, Borst vooruit. Blik vooruit, en voel je eigen power! Checkpoints:
Voel de rekking in de heupen, precies onder de heupbeenderen.
Vermijd over-strekking, zo dat je niet naar achteren wankelt.
Zoek de balans met gelijk gewicht op beide benen.
Houd de achterste elleboog parallel met de grond.
En dan: de vuurademhaling:
De vuurademhaling is een ritmische blaasbalgachtige ademhaling. Je ademt ongeveer 2 x per seconde in en uit waarbij je de nadruk op de uitademing legt. Dan trek je je buik in. De inademing gaat vanzelf... Als het te zwaar is of als je duizeling wordt ga je wat langzamer. Als je ongesteld of zwanger bent doe je een langzame diepe ademhaling..
En dit allemaal doe je 3 minuten en dan herhaal je alles met je rechterbeen naar voren.