Halverwege dit jaar borrelde het bij me op: ik wilde yoga voor vrouwen geven en de naam wist ik ook gelijk: De Poedies
Ken je dat woord?
Blief met dien poot’n van mien poedie
Anders komk wel eem bie die
Met mien pa
En met mien oompie
We loatn die aale houkn zain
We sloagn alles kurt en klain
Haha, daar word ik vrolijk van, dat soort teksten. In dat lekkere vette Grunnings.
Poedies werd het dus....
Vrouwengroepen, vrouwencirkels, je ziet ze overal om je heen verrijzen. Vrouwen zoeken elkaar op.
En dat is ook zo logisch.
We gaan volgens de Kundalini Yoga van het Vissentijdperk naar het Watermantijdperk
Het Vissentijdperk was een mannelijk tijdperk: daadkracht, macht en kracht, verstand, en recht vooruit. Daar kwam je het verst mee.
En vrouwen gingen daar natuurlijk in mee. Je moest wel.
Maar het Aquariustijdperk komt eraan. En ook al ben je niet heel spiripiri....je krijgt er vast wel iets van mee: onze aandacht voor de rol van vrouwen, genderneutraliteit, van betekenis willen zijn; de aandacht voor het mystieke, circulaire, voor de omgeving, de aarde, voor geluk en happinezz…
Het Waterman tijdperk is niet zozeer een vrouwentijdperk maar wel gelijkwaardiger.
Volgens de Kundalini yoga gaan we:
Van zij naar wij
Van krijgen naar geven
Van hoofd naar hart....
Vrouwen zijn een inhaalslag aan het maken. Hun kracht bewuster beleven en versterken. En dus zoeken ze elkaar op.
In India gebeurt dat altijd al: peanut time wordt dat genoemd: elke dag komen vrouwen een paar uurtjes bij elkaar om te kletsen over koetjes en kalfjes, maar ook om problemen te bespreken over je kinderen, je man, je familie…. En delen, lieve mensen is het halve werk. Iedereen keert opgewekt huiswaarts in de wetenschap gehoord en gesteund te zijn en dat er meer vrouwen soortgelijke shit moeten hanteren.
Een vrouwengroep is anders dan een groep vriendinnen bij elkaar zetten.
Je hoeft geen vriendinnen te zijn, je bent sisters. En dat betekent dat je loyaal aan elkaar bent, elkaar kunt vertrouwen en van elkaar leert, juist omdat je misschien zo anders bent.
Je hoeft geen advies te geven, slechts ruimte te geven en te omarmen..
En nu zit ik op de bank, net thuis van de laatste keer Poedies.
En het was zo smooth en lief en leerzaam.
Er was zoveel te ontdekken en te leren.
Met 13 lieve Poedies hebben we de afgelopen maanden geleerd over de 11 maanpunten, over mannen- en vrouwenenergie, mantra’s voor vrouwen, de Godin in jezelf, wat te doen bij PMS, de windrichtingen, projecties, de Vollemaan en dat gelardeerd met sharen, vele wilde dansjes, yogasets en allerhande bijzondere meditaties.
Jemig, als ik het terug lees best veel eigenlijk...
En vandaag was de laatste keer van deze serie. En na een lekkere lunch (al zeg ik het zelf :-)) heb ik de Rite van de Baarmoeder doorgegeven. We hebben geshared en een ritueel uitgevoerd en waren als sisters voor elkaar: elkaar horen, je kwetsbaarheden willen delen, willen leren en groeien...
En wat nu overheerst is een diepe dankbaarheid dat ik dit allemaal zomaar doe.
Dicht bij mezelf, dit is wat ik te doen heb en heb door te geven.
Dank lieve Poedies!
Volgend jaar doorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr