Wat is dit toch een heerlijke tijd: het voorjaar. De verwachting van alles wat komen gaat, de eerste warmte, het prachtige groen….
Ik krijg er bakken energie van. En dan maak ik nóg meer plannen dan voorheen. En zo hebben we opeens een nieuwe bank gekocht en moet de hele kamer geverfd want al dat wit is toch wel saai. En wil ik mijn eigenste tuinhuis in de tuin dus moeten bomen gezaagd en terrassen aangelegd.
En dan zijn er nog de zomerweken Bij-Agnes.nl, mijn leuke maar intensieve werk, en heel veel lieve mensen om me heen die ik graag af en toe wil zien. Oh ja, en huishouden. Ook nog. Dat maakt dat ik dat prachtige in-het-moment-leven wel eens vergeet. En daardoor soms ruis in het contact met mijn alderliefsten veroorzaak: vaag vanaf m’n laptop vragen hoe de dag was maar niet echt luisteren naar antwoorden, niet doorvragen, afspraken vergeten, de kop d'r niet bij.…..
Ik zie het mezelf doen en daar geef ik mezelf dan weer voor op m'n donder.
Stom.
Dat wil ik graag anders doen.
Maar hoe?
Voor echt contact met geliefde A. kom ik toch weer uit bij tantra. Ik heb m al eens eerder genoemd: de hartengroet:
Kijk elkaar eens een aantal minuten heel lang in de ogen, gewoon, voor de leuk, als oefening. En als je het nog intiemer wilt maken leg je je hand op het hart van de ander.
Whoehoeeeeeee, dan gebeurt er wat: Verbinding, ontroering, liefde, gegiechel, weerstand, verdriet, blij.... wat is er tussen jullie?.
En dan hoeft een heleboel gedoe niet eens meer benoemd te worden omdat je eigenlijk wel weet hoe het zit.
Zonder woorden.
Wat zou het toch leuk zijn als je dat wat vaker kon doen, van die lange blikken....
Je vriendinnen, collega's, de kassamevrouw, je kinderen eens wat langer in de ogen te kijken.
Gewoon, eens echt uitgebreid kijken naar elkaar.
Maar we leven in een maatschappij waarin dat raar gevonden wordt.
Raar eigenlijk...
Niet doen dus bij mijn zonen want die ginnegappen nu al genoeg om hun zwevende mama. Bij hen dan maar gewoon bewust alles aan de kant schuiven en een hele tijd onverdeelde aandacht geven. Hoe moeilijk kan het zijn. En uiteindelijk zo fijn.