Ik was op een heel leuk feestje.
Een vriendin werd 50 en dat gingen we vieren.
En als je 50 word ga je toch nadenken over hoe je ervoor staat in het leven.
Deze dame kwam erachter dat ze zo zat was van het bevestiging halen bij anderen dat ze met zichzelf ging trouwen.
In verbinding met je hogere zelf de wereld in.
In een mooi ritueel.
Leuk toch?
Op dat feest was ook een meneer.
Ik zag hem en hij mij en we waren in no time diep in gesprek over spiripiridingen: over in het moment zijn en over je aandacht richten op dat wat is.
En toen stelde hij mij een interessante vraag: met hoeveel procent aandacht ben je bij dit gesprek aanwezig?
Ik kwam uit op 76%. Er ging nog aandacht naar geliefde A.(vermaakt die zich wel) en de afgelopen avond (allerhande gedoe) en ik merkte dat dat toch nog in m'n achterhoofd zat.
De meneer had last van de afleiding van feestgangers om hem heen en zat op 91%.
En toen vroeg hij: zullen we het allebei tot 100% maken?
En dat was een leuke ervaring: de feestgangers raakten op de achtergrond en er was alleen maar hij en ik in een bubbel van energie. Wat intens en ook heel kwetsbaar was. En woorden overbodig maakte.
Cool! Weer wat geleerd! Simpel om te oefenen en het levert veel op.
Want hoe anders is contact als je helemaal voor 100% aanwezig bent.
Dat is best de moeite waard om te oefenen.
Het leert je over jezelf en over de ander!
En is veel effectiever uiteindelijk. Want je bent zo tot de kern dus zo klaar en dus tijd over.
Kun je weer es een boek lezen of zo.
Nou, en toen heb ik veelsteveel bier gedronken. En moest geliefde A. erg lachen omdat ik improviseren opeens een heel moeilijk uit te spreken woord vond en zijn we 99% tevreden naar huis gefietst.