En toen was ik met vriendin Agnes aan het bellen en ik vroeg: wanneer zien we elkaar weer? En ze zei: “nou, morgen al! Dan gaan we niet praten maar wel lekker dansen bij extatisch dansen of zoiets!”
Ecstatic dance: Ecstatic Dance is een unieke danservaring en anders dan een avondje uit. Het is doordeweeks op een vroeg tijdstip. Op die manier kun je de volgende ochtend weer fris aan je (werk) dag beginnen. Het is te vergelijken met een dansmeditatie waarbij de muziek je helpt je lichaam te voelen. Op de dansvloer wordt niet gepraat waardoor de focus nog meer op de muziek en je eigen energie gericht wordt.
Extatisch dansen met slechts een kopje thee. In stilte… Dat klinkt als dikke vette party. En daar hadden we zin in. Dus togen we daarheen en in een mooie zaal was iedereen uitbundig aan het dansen. We gingen eerst maar eens aan de kant zitten met een kopje thee en algauw voelde ik naast me een enorm geschud. Het was Agnes in een lachstuip: van je serieuze werkdag in zo’n wildzwiepende setting.......het was even wennen. En tussen de nummers door was het stil…buitenaards stil.. en dat was zo anders dat het enorm op onze lachspieren werkte. Maar goed, we wilden dit meemaken dus moesten we in de overgave, seinden we naar elkaar. Want praten mocht dus echt niet. Dat seinen, daar zijn we trouwens goed in geworden: Agnes en ik hebben al menig voorstelling samen bekeken. En als we ons dan verveelden knepen we elkaar heel hard in de neus, wat in stille zalen heel ongemakkelijk is, omdat we van dat knijpen eigenlijk zo vreselijk hard moesten lachen.
Duidelijk sein dus: niet leuk: neusknijp.
Overige seinen: Duim naar beneden: piesen, pink omhoog: thee. Hahahahaha vonden wij. En toen in de overgave: ogen dicht en je lijf voelen. Lekker dansen op mooie muziek. Tineke erbij. Heerlijk!
En door de stilte en de opbouw in muziek werd het bijkans een fijne meditatie.
En uiteindelijk ging de muziek heerlijk helemaal los, ohhhhhhhhhh wat is dat fijn. "Dan mag iedereen wel Jeeeeuj roepen" zei Agnes verontwaardigd.
Maar we vonden alles en iedereen toch opeens heel leuk en lief en voelden ons helemaal op onze plek. Door dansen aard ik, stamp ik m’n denken de grond in en kom ik van doen naar zijn. Ik kom altijd gelukkig van dat soort dansfeestjes.
Ecstatic dance...26 mei is ie weer... We zijn er vast weer bij.
Kijk, zo zagen we eruit na 2 uur hupsen. Blij toch?
