In de tijd dat ik nog jong en wild was struikelde je over de geestverruimende middelen.
Hoorde dat bij de jaren ’80? Ik weet het niet maar tussen m’n twintigste tot m’n dertigste was af en toe een leuk roesje redelijk usance. Maar toen kreeg ik kinderen en werden de belangen anders en ging ik af en toe nog een avondje stevig op stap totdat de 40 naderde en toen wou ik opeens gezond en ging ik wandelen en worteltjes eten en nu moet ik van 2 wijntjes al giebelen. Gos, hoe suf eigenlijk.
Maar: in spiripiriland is een heuse hausse gaande als het om leuke geestverruimende middelen gaat. En heel verantwoord want het gaat om je geest verruimen en opschonen. Jaja! Zo heb je ayahuaska, waarvan je gaat hallucineren en je grootste angsten en krachten tegenkomt. Iets anders is Kambo, het gif van een Braziliaanse kikker wordt in een brandwondje gesmeerd. Dit werkt meer lichamelijk. Je gaat een uurtje best braken maar daarna schijn je knetterhelder, opgeschoond en opgeruimd te zijn.
Ik durf beide niet. Dat heeft met controle te maken werd mij van meerdere kanten verzekerd. Oke, oke… Maar ik wil ook m’n geest verruimen en opschonen! En toen hoorde ik van rapé.
Wat is rapé:
Rapé is een kruidensnuiftabak die wordt gebruikt door indianenstammen in Brazilië.
Rapé wordt bij de Huni Kuin indianen gebruikt voor vele doeleinden. De belangrijkste zijn kwalen van het fysieke lichaam, zoals hoofdpijn, sinusitis of een loopneus, maar het wordt ook gebruikt voor niet fysieke klachten zoals kwellingen van de geest.
Rapé is voor de Huni Kuin Indianen een krachtig geneesmiddel dat een verbinding geeft met de energie van Youshibu (God van de Schepping).
Wanneer je rapé gebruikt moet je onthouden dat de planten van het bos en de helende geesten van het bos bij jou binnen komen.
Rapé moet altijd worden gebruikt met alle respect, want het is heilig. Rapé zou dus nooit moeten worden gemixed met alcohol, of zelfs zomaar op elke plek worden gebruikt.
En toen kreeg ik een zakje rapé van een heel aardige jongen die me uitlegde hoe het werkte en me vooral voorhield om het heilig te gebruiken. Niet van snufferdesnuf maar ritueel, met ontzag voor de oorsprong...
En zo zat ik op een avond na een uurtje intensieve yoga lekker ontspannen, in het moment, met een rietje en een zakje en een lepeltje heel nostalgisch te doen.
En ging ik mediteren.
En dat was: gegrond en gedragen, in contact met natuur en ik voelde me vol, vol vertrouwen.
En toen was het zomaar een half uur verder...
Was het de kip of was het het ei?
Gebeurde dit omdat ik het wenste en bedacht had of doet rapé dit met je?
Ik vond het een bijzondere ervaring.
En heb nog een half zakje rapé te gaan.
Joepieeeeeeeeeeeee!