top of page

2,5 uur mediteren met onder andere weerstand en verlangen maar wel een happy ending


In de Kundalini yoga is er een 2,5 uur durende meditatie: De Master’s Touch. Bij deze meditatie houd je je vingers in een bepaalde mudra en chant je 2,5 uur een mantra (zie foto en/of filmpje). Daarbij houd je je ogen half gesloten en staar je naar het puntje van je neus. Hahahaha, hoe eigenaardig weer. Maar het werkt wel!

Lilian van soulspirit.nl organiseert deze Master's Touch 4 x per jaar en schrijft over deze meditatie: Het klinkt misschien lang en je kunt gedachten krijgen van 'dat kan ik niet', maar laat je niets wijs maken! Mediteren schoont je onderbewustzijn op zodat je weer ruimte krijgt voor creativiteit, blijdschap, jeZelf en het is medisch bewezen dat meditatie ook op het gebied van gezondheid en genezing positieve resultaten kan hebben, zoals bij chronische pijn, angsten, post-traumatische stress, drugs- en alcoholmisbruik, eetstoornissen, slapeloosheid, psychoses en andere psychologische problemen. Regelmatig mediteren geeft een verhoogde activiteit in de linker prefrontale cortex- het gebied dat is verbonden met blijdschap- en ook extra activiteit in de insula, gerelateerd aan empathie.

Vorig jaar hebben de alderliefste Agnes en ik deze meditatie eens meegedaan. Ik weet nog dat ik toen steeds verder in de meditatie zakte, dat ik totaal één was met de groep en een eindeloze bewustzijnsverruiming had.

Dat wilde ik wel weer eens beleven en gisteren was er een Master's Touch, met een groep van rond de 20 mensen. Omdat ik de laatste maanden elke dag wel een half uurtje braaf mediteer had ik grootse verwachtingen: ik zou wellicht nog veel intensere interne ervaringen beleven!

Het werd een gevecht met de mind. Ik had last van: koude voeten, een onrustige buurvrouw, een hele zere schouder, een slapende voet, tranende ogen en dorst.

Maar ik had me voorgenomen om mijn mind de baas te zijn: onbeweeglijk te zitten en naar de weerstand toe te gaan. Dat lukte. Ik zat onbeweeglijk maar oeh wat kroop de tijd.... ik besefte dat ik zo verlangde naar dezelfde ervaringen als de vorige keer dat daardoor alles tegenviel.

En toch: uiteindelijk gebeurt er wel iets. Ik kan het niet anders omschrijven dan: bewustzijnsverruiming. Het gevoel dat je heeel veel ruimte in je hoofd hebt en om je heen. Dat je je eigen stilte ervaart.

En nu zit ik een dag later thuis op de bank. Met wijn (niet spiri) en zoon (die is ook niet spiri hihi). En ik voelde de hele dag van alles wat amper te omschrijven is maar samen valt te vatten als: heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk! Is er toch meer gebeurd dan ik dacht!

bottom of page