Boeh! Ik heb wat met boos. Ik vind het vreselijk als anderen boos op me zijn maar kan er zelf ook wat van. Variërend van lekker slachtofferen of koeltjes afstandelijk doen tot van me afbijten, weglopen en met deuren slaan.
Boosheid is in de kern volgens mij: niet kunnen accepteren wat er is (geweest). Meer is t niet. Maar oei wat kan ik last hebben van dingen rondom verwachtingen, grenzen, onbegrepen voelen, (oude) pijn... En hoe lekker is het dan om dat vooral op de ander te projecteren. Het lekkerste op geliefde A. Uiteindelijk levert het me nooit zo heel veel op. Ik probeer me dan te beseffen dat boosheid altijd staat voor pijn en die pijn is van mezelf. En daar moet ik dan heen. Dat lukt al 14,6% van alle boze keren.
Je kunt boosheid in jezelf omzetten in liefde en vergeving. Onderstaande meditatie van mijn grote vriendin Maya Fiennes kan je van boosheid bevrijden en je geest kalmeren, waardoor je bij vrede en wijsheid komt.
Dus ben je boos? Pak je matje en doe HAR!! Kan ook op een later moment hoor, voor de naboos :-):
Zit in easy pose. Maak vuisten van je handen en houd ze voor je navel. Maak ruimte tussen je beide vuisten en breng je onderarmen naar voren terwijl je je ellebogen parallel met de grond houdt, Breng je vuisten weer naar je lichaam en kruis je onderarmen voor je borst. Chant de mantra: HAR terwijl je je navel intrekt en de RRRRRRR rollend uitspreekt.
Doe dit 5 tot 11 minuten in een sterke ritmische beweging. Steek er al je energie in! Haal diep adem en knijp je vuisten heel stevig aan ter hoogte van je borst. Houd je adem zo lang mogelijk in en adem dan uit. Herhaal 3 x en ontspan.
Zo, dat is beter. Ik geloof toch dat dit de weg is: je boosheid bij jezelf helen en in liefde kijken. Best mooi gezegd, reuze lastig, wel de weg....